Wat is er mis met het speelgoed van onze kinderen? Gevaarlijke chemicaliën, kleurkeuze en alternatieven.

Als zorgzame ouders willen we allemaal de gezondste en veiligste omgeving voor onze kinderen. Van het voedsel dat ze eten en de cosmetica die we op hun huid smeren tot de kinderverzorgingsspullen in hun kamer - om ervoor te zorgen dat onze kleintjes een gevaarlijk leven kunnen leiden, hebben we onderzoek gedaan naar het onderwerp van vandaag: zitten er chemische stoffen in het speelgoed van onze kinderen en wat kunnen we eraan doen?

Kinderen zijn altijd in de buurt van hun speelgoed - ze spelen, knuffelen en kauwen er zelfs op. Maar tijdens het spelen ademen onze kinderen de chemische stoffen in die van het synthetische speelgoed afkomen. Het is deze zorg die ten grondslag ligt aan onze intentie om dieper in de materie te duiken: wat zijn de grootste gevaren van kinderspeelgoed en welke oplossing kunnen we vinden?

Wat zijn de meest voorkomende chemische stoffen in kinderspeelgoed?

Uit onderzoek van het UN Environment Programme (UNEP) blijkt dat 25% van het kinderspeelgoed schadelijke chemicaliën bevat. Zoals je je kunt voorstellen, is het meeste speelgoed gemaakt van kunststofDaarom werden de materiaalgroepen die ze onderzochten als volgt verdeeld: hard plastic, zacht plastic, schuimplastic en niet-plastic (hout, textiel, enz.). Van de 419 chemische stoffen die werden aangetroffen in plastic materialen die in kinderspeelgoed worden gebruikt, kunnen er 126 mogelijk schadelijk zijn voor de gezondheid van kinderen. onderzoek claims.

Het vervangen van deze 126 chemische stoffen door veiligere alternatieven zou een prioriteit moeten zijn voor een gezonde samenleving. Op de lijst staan veel giftige additieven die in plastic speelgoed worden gebruikt om bepaalde hardheids- of elasticiteitsniveaus te verkrijgen - weekmakers of weekmakers, maar ook vlamvertragers, stabilisatoren, kleurstoffen en geurstoffen. Laten we eens kijken naar de meest voorkomende zorgwekkende additieven en hun mogelijk schadelijke effecten: weekmakers, vlamvertragers en geurstoffen.

Weekmakers/ftalaten

Ftalaten, ook bekend als weekmakers, zijn een groep chemische stoffen die worden gebruikt om plastic duurzamer of flexibeler te maken. Blootstelling kan afkomstig zijn van verschillende bronnen, zoals vinylvloeren, huishoudelijke schoonmaakmiddelen, voedselverpakkingen, bodywash, shampoos en andere cosmetica of verzorgingsproducten.

Bepaalde ftalaten worden in verband gebracht met aandoeningen zoals astma, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, borstkanker, neurologische ontwikkelingsstoornissen, obesitas, diabetes type II, autismespectrumstoornissen en vruchtbaarheidsproblemen. Bisfenol A (BPA) en polychloorbifenylen (PCB) zijn geïdentificeerd als hormoonverstorende chemicaliën die de normale hormonale functie verstoren.

Veel onderzoeken hebben aangetoond dat bedrijven voorzichtig moeten zijn met het gebruik van chemicaliën uit de ftalatenklasse, vooral wanneer producten worden gebruikt door zwangere vrouwen of jonge kinderen, die volgens onderzoek het meest kwetsbaar zijn voor de effecten van ftalaten. Baby's en kinderen zijn veel gevoeliger voor blootstelling aan ftalaten om verschillende redenen, waaronder hun snelle stofwisseling en snelle groei van organen en weefsels.

Sommige landen hebben regelgeving opgesteld voor ftalaten, met name voor ftalaten in kinderspeelgoed. Verdere monitoring en vervangende maatregelen voor ftalaten zijn echter nodig omdat veel geïmporteerd speelgoed afkomstig is uit landen waar de regelgeving niet van toepassing is.

Vlamvertragers

Andere chemische stoffen die vaak worden gebruikt in kinderspeelgoed zijn vlamvertragers. Deze worden sinds de jaren 70 gebruikt in consumentenproducten om ontsteking te voorkomen, meestal in producten die kunnen ontbranden, zoals gestoffeerde meubels, babyproducten, textiel, elektronica en nog veel meer. Hoewel niet van alle vertragers is bewezen dat ze gezondheidsrisico's met zich meebrengen, hebben wetenschappers hun bezorgdheid geuit over formuleringen die chloor, broom of fosfor bevatten.

De bedoeling van vlamvertragers is dat ze veilig zijn. Helaas is dit niet het geval, want bepaalde vlamvertragers veroorzaken verstoring van het immuunsysteem, de hormoonhuishouding en de schildklier, voortplantingstoxiciteit, kanker en nadelige effecten op de ontwikkeling van foetussen en kinderen. Andere bijwerkingen kunnen gedragsproblemen bij jonge kinderen zijn, zoals hyperactiviteit, agressie en pesten.

Het speelgoed geeft de chemicaliën af aan de lucht die we inademen, dringt door in de huid of slaat neer in het stof. Vlamvertragers komen vaak voor in speeltenten, speelgoedvoertuigen, waterspeelgoed, knuffeldieren en schuimproducten voor kinderen die kinderen op hun handen kunnen krijgen en in hun mond kunnen stoppen. Maar omdat op het meeste plastic speelgoed geen etiket staat over de chemische inhoud, kunnen ouders niet zeker weten of een artikel schadelijk is.

Hoewel veel vlamvertragers in verband zijn gebracht met ernstige gezondheidseffecten, hebben federale regelgevende instanties het gebruik ervan in alle producten nog niet verboden. Als een chemische stof een probleem oplevert, stoppen fabrikanten met het gebruik ervan in een product en zoeken ze een vervanger met vergelijkbare eigenschappen. Meestal zit er geen wetenschappelijke evaluatie achter de nieuwe chemische stof.

Om er zeker van te zijn dat het speelgoed van je kinderen niet gevaarlijk is, kun je op zoek gaan naar gecertificeerde biologische materialen of zoeken naar een label waarop duidelijk staat dat het product GEEN toegevoegde vlamvertragers bevat. Een gezond alternatief is wollen speelgoed, omdat wol van nature vlamwerend is. In tegenstelling tot nylon en polyester ontbrandt of smelt wol niet. Het is het enige materiaal dat wettelijk niet met brandvertragers bespoten hoeft te worden.

Geuren

Het grootste probleem met geurstoffen is dat ze allergieën kunnen veroorzaken, die een leven lang kunnen duren. Daarom zijn in Europa geurstoffen met atranol, chloroatranol en methylheptinecarbonaat in speelgoed en speelgoedmaterialen verboden. Veel andere allergene geurstoffen moeten, als ze meer dan 100 mg/kg bevatten, op het speelgoed of de verpakking worden vermeld.

Geuren variëren in vluchtigheid en hun chemische emissies hebben verschillende sterktes. Hogere temperaturen in de kamer zijn ook een variabele die de uitstoot van vluchtige organische stoffen (VOC's) nog meer veroorzaakt. VOC's zijn schadelijke stoffen die worden uitgestoten in de vorm van gas uit vaste stoffen of vloeistoffen. Symptomen van blootstelling aan VOC's kunnen variëren van hoofdpijn tot misselijkheid en allergische huidreacties. Om VOC's te vermijden, raden wetenschappers aan om speelgoed zonder geurstoffen te kopen.

Als je speelgoed met geur koopt, pak het dan uit en laat het een paar dagen in een geventileerde ruimte liggen voordat je je kind ermee laat spelen. Als je kind jonger is dan 3 jaar, zoek dan naar een label waarop staat dat het product geschikt is voor kinderen jonger dan 3 jaar.

Wat zijn de psychologische effecten van speelgoedkleuren?

Kinderomgevingen worden vaak ontworpen met veel kleuren met de bedoeling het kind te stimuleren. De verzadiging van kleuren leidt echter tot overprikkeling en gedragsproblemen. Onderzoek toont aan dat in vergelijking met een niet-kleurrijk speeloppervlak, een kleurrijk oppervlak het gestructureerde spel van kinderen verstoort en leidt tot verstoring van de taakuitvoering.

Deze verstoringsprocessen manifesteren zich in pathologisch gedrag van kinderen, zoals wegstaren of hun hoofd dichter bij het werkoppervlak brengen, en uitspraken waaruit frustratie of een gevoel van incompetentie blijkt, het laten vallen of missen van stukjes van het spel dat voor hen ligt. Een zintuiglijke overbelasting leidt tot het wegkapen van aandacht en belemmert het vermogen van het kind om een taak te voltooien.

Volgens empirische studies in de ontwikkelingspsychologie is het vermogen om de aandacht vrijwillig te controleren onderontwikkeld bij kleuters. Zo vertonen 3-4-jarigen minder vrijwillige aandachtscontrole dan 5-jarigen. Om een betere aandachtscontrole te krijgen, zouden peuters dus niet afgeleid moeten worden door een overmaat aan tinten en helderheid.

Het draait allemaal om evenwicht en het kiezen van de juiste kleuren voor de leeftijd van het kind. In de eerste maanden, wanneer de ogen van baby's nog niet volledig ontwikkeld zijn, kun je het beste zwarte, witte en grijze kleuren in verschillende patronen en vormen gebruiken om een sterke, contrasterende visuele ervaring te bieden zonder ze te overstimuleren. Deze kleuren vallen op in hun gezichtsveld. Na de 3e maand geven baby's de voorkeur aan primaire kleuren en vanaf 7 maanden kun je beginnen met het geleidelijk introduceren van de meeste kleuren en tinten. Na het eerste jaar kun je beginnen met het stimuleren van de cognitieve ontwikkeling door alle kleuren en tinten te gebruiken.

Denk eraan dat kleur ook invloed heeft op stemming en gedrag en dat overprikkeling kan leiden tot chagrijnigheid en slechte leerresultaten. Er is tijd voor felle kleuren als je een peuter wilt aantrekken en stimuleren, en er is tijd voor gedempte kleuren als je ruimte wilt laten voor reflectie en contemplatie.

Wat is een gezonde keuze voor het speelgoed van je kinderen?

Er is meer dan één verborgen gevaar in het speelgoed van onze kinderen waar je op moet letten bij het kopen of aannemen van een cadeau. De markt is overladen met plastic speelgoed dat chemicaliën bevat die nog niet volledig zijn onderzocht. Wetenschappers waarschuwen dat deze chemicaliën in verband kunnen worden gebracht met kanker en onvruchtbaarheid.

Let op hoe lang een kind met een stuk speelgoed speelt - of ze het in hun mond stoppen - en het aantal speeltjes in de kamer van het kind. Een goed advies is om de kamers van kinderen vaak te luchten om blootstelling en het risico op het inademen van gevaarlijke chemische stoffen uit plastic speelgoed te voorkomen.

Kinderen in Westerse landen bezitten gemiddeld 18 kilo plastic speelgoed. Het zou moeilijk zijn om al het plastic speelgoed te vermijden zolang de wetgevers niet alle stoffen opnemen. Over het algemeen wordt geadviseerd om zacht plastic speelgoed en zachte plastic materialen te vermijden, omdat ze een hogere blootstelling aan schadelijke chemische stoffen veroorzaken dan hard plastic speelgoed. Het identificeren van mogelijke alternatieven voor plastic materialen zal zorgen voor een veiligere en gezondere speeltijd.

Het Alternatief: Volledig natuurlijk speelgoed

Wij geloven dat veiliger speelgoed niet alleen mogelijk is, maar dat jij en je kind het ook zelf kunnen maken! We hebben een doe-het-zelf pakket voor wollen knuffeldieren ontworpen waarmee je kind kan leren, spelen en genieten van de vruchten van hun werk. De doos bevat 3 dierensjablonen, 3 stukken natuurlijke stof en genoeg zuivere wollen vulling om het pluizige speelgoed in te vullen en te maken; stap-voor-stap instructies, naald en draad.

Dit prachtige pluizige speelgoed is gemaakt van volledig natuurlijke wolvulling en natuurlijke duurzame stoffen, is hypoallergeen, VOC-vrij en zonder chemicaliën of synthetische stoffen. Je kind kan eindelijk veilig spelen zonder de schadelijke effecten van giftige stoffen in plastic. Met alle natuurlijke kleuren bieden we je een eenvoudig alternatief - minimalistisch speelgoed dat je kind de kans geeft om zijn verbeelding en creativiteit te gebruiken.

Onze langdurige toewijding om ZERO WASTE te zijn is altijd een bron van creativiteit geweest. Doe-het-zelf wollen knuffeldieren zijn nog een van onze oplossingen om kleine restjes stof hun toepassing te laten vinden en kinderen een leerzame en leuke activiteit te bieden. Bovendien zijn ze aan het einde van hun levenscyclus biologisch afbreekbaar.

Chemicaliën in plastic speelgoed kunnen een niet te verwaarlozen gezondheidsrisico vormen voor kinderen. Het is de bereidheid om een bewuste keuze te maken die ons ertoe heeft aangezet om naar betere oplossingen te zoeken. Wij bieden een veel milieuvriendelijker alternatief, geleverd door de natuur. Alles wat je nodig hebt is wol. ❤

Nu winkelen